[showads ad=rek2]
Spójrz w nocne niebo. Wiele się na nim dzieje. W tym roku będzie można zaobserwować około stu ważnych zjawisk astronomicznych. Do części będzie potrzebny teleskop lub lornetka, część będziecie mogli obserwować nieuzbrojonym okiem.
Luty
7.02 – Największe zachodnie wychylenie Merkurego. Planeta ta znajdzie się 25.6 stopnia na zachód od Słońca, przez co będzie doskonale widoczna. Najlepszy czas na obserwacje to tuż przed wschodem słońca. Wypatrujcie Merkurego na wschodnim horyzoncie
Marzec
8.03 – Opozycja Jowisza względem Ziemi, czyli obie planety znajdą się najbliżej siebie. Ponadto, tarcza Jowisza zostanie w pełni oświetlona przez Słońce. Będzie to najlepszy czas na obserwacje tej planety, ponieważ będzie to najjaśniejszy (po księżycu) obiekt na nocnym niebie, widoczny przez całą noc.
9.03 – Jedyne całkowite zaćmienie Słońca w 2016 roku. Całkowite przesłonięcie tarczy słonecznej będzie obserwowalne w Środkowej części Indonezji i na Pacyfiku. Zaćmienie częściowe będzie obserwowalne w północnej Australii i południowo-wschodniej Azji.
20.03 – Równonoc wiosenna i początek astronomicznej wiosny nastąpi w tym roku o godzinie 4:30 czasu UTC
23.03 – Częściowe zaćmienie Księżyca będzie możliwe do zobaczenia na wschodnim krańcu Azji, wschodniej Australii, na Pacyfiku i zachodnim wybrzeżu USA, w tym Alaski.
Kwiecień
18.04 – Merkury tym razem w pełnym wschodnim wychyleniu, 19.9 stopni od słońca. Najlepszy czas na obserwację będzie tuż po zachodzie słońca na zachodnim horyzoncie
22-23.04 – doroczny deszcz meteorów z obłoku Lyridów. Średnia obserwacji to około 20 obiektów na godzinę. Źródłem skalnych odłamków jest kometa C/1861 G1 Thatcher. Obserwowalny na północnej półkuli.
Maj
6-7.05 – Deszcz meteoroidów z roju Eta Aquarids. Wyjątkowo gęsty bo sięgający aż 60 bolidów na godzinę. Rój związany jest z kometą Halley’a. Odłamki tego roju będą widoczne już wcześniej, ale szczyt obserwacji padnie na noc między 6 a 7 maja.
9.05 – Jedyny w tej dekadzie tranzyt Merkurego dokładnie przed tarczą Słońca. To rzadkie wydarzenie będzie trwało 7 godzin i 23 minuty. Do zaobserwowania w Północnej Ameryce, Meksyku, Ameryce Środkowej i Południowej oraz w części Europy. Kolejne takie zjawiska nastąpią w 2019 i 2039 roku.
21.05 – Niebieski Księżyc. Pełnia Księżyca nastąpi o godzinie 21.25 czasu UTC. Zazwyczaj, podczas jednej pory roku mamy trzy pełnie. Ale dlatego, że pełnie występują dokładnie co 29.53 dnia, czasami w jednej porze roku występują 4 pełnie. Tą dodatkową pełnię Księżyca nazywa się Niebieskim księżycem
22.05 – Opozycja Marsa. Mars będzie wtedy najbliżej Ziemi i będzie w pełni oświetlony przez Słońce. Będzie widoczny przez całą noc.
Czerwiec
3.06 – Opozycja Saturna. Dobry teleskop pozwoli wam zaobserwować pierścienie tej planety oraz jej najjaśniejsze księżyce.
20.06 – Przesilenie letnie i początek astronomicznego lata na półkuli północnej oraz przesilenie zimowe i początek astronomicznej zimy na półkuli południowej.
Lipiec
28-29.07 – Deszcz meteorów z roju Delta Aquarids. Do 20 obserwacji w szczycie. Rój to pozostałości po rozpadzie komety na dwie, znane teraz jako Mardsen i Kracht. Rój będzie widoczny na całym świecie.
Sierpień
12-13.08 – Jak co roku o tej porze, będziemy obserwować rój Perseidów podążających za kometą Swift – Tuttle. Jeden z najlepszych i najłatwiejszych rojów w obserwacji, z imponującymi 60 meteorami na godzinę. Widoczny na całej półkuli północnej
27.08 – Koniunkcja Wenus i Jowisza, obserwowalna tuż przed zachodem słońca. Obie planety znajdą się w odległości 0.06 stopnia od siebie i mogą być obserwowalne jako jedno ciało niebieskie.
Wrzesień
1.09 – Pierścieniowe zaćmienie słońca. Takie zjawisko występuje gdy Księżyc jet zbyt daleko Ziemi i nie jest w stanie całkowicie przykryć tarczy słonecznej. Zjawisko rozpocznie się na wschodnim wybrzeżu Afryki Środkowej, następnie przejdzie przez Gabon, Kongo, Tanzanię i Madagaskar aż do zakończenia nad Oceanem Indyjskim.
3.09 – Opozycja Neptuna. Niestety obserwacja będzie wymagać dużego teleskopu. Bez niego Neptun będzie tylko małą błękitną kropką na nieboskłonie.
16.09 – Częściowe zaćmienie Księżyca widoczne w Europie Wschodniej, Azji i zachodniej Australii
22.09 – Równonoc jesienna i początek astronomicznej jesieni o godzinie 14.21 czasu UTC
Październik
7.10 – Obserwacja roju Drakonidów powstałego z komety 21P/Giacobini-Zinner. Deszcz Drakonidów z 2012 roku osiągnął średnią 1000 obserwacji na godzinę. Najlepszy czas na obserwacje jest tuż przed zmrokiem.
15.10 – Opozycja Urana. Niestety bez potężnego teleskopu zaobserwujecie tylko drobną, niebiesko zieloną kropkę.
16.10 – Pełnia Księżyca i pierwszy w tym roku superksiężyc. Zjawisko wystąpi o godzinie 4:23 UTC. Księżyc będzie wtedy najbliżej Ziemi i będzie wydawał się większy i jaśniejszy niż przy normalnych pełniach.
21-22.10 – Deszcz Orionidów – małego roju pozwalającego na około 20 obserwacji na godzinę. Są to pozostałości po komecie Halley’a. Najlepszy czas na obserwację będzie tuż po północy lub przez świtem.
Listopad
4-5.11 – Deszcz Taurydów – niewielkiego podwójnego roju pochodzącego z asteroidy 2004 TG10 i komety 2P Encke
14.11 – Pełnia i drugi superksiężyc tego roku. Apogeum nastąpi o godzinie 13.52 UTC
17-18.11 – Obserwacja roju Leonidów. Zazwyczaj rój pozwala na około 15 obserwacji na godzinę, jednak co 33 lata pozwala zaobserwować setki meteorów na godzinę. Jest to pozostałość po komecie Tempel-Tuttle.
Grudzień
13-14.12 – Deszcz roju Geminidów. Przez wielu uważany za najlepszy deszcz meteorów do obserwacji. Produkuje około 120 jasnych i kolorowych bolidów na godzinę. Są to odłamki Asteroidy 3200 Phaeton
14.12 – Trzeci i ostatni superksiężyc w tym roku. Pełnia nastąpi o godzinie 00:06 UTC.
21.12 – Przesilenie zimowe i początek astronomicznej zimy o godzinie 10:44 UTC
21-22.12 – Rój Ursydów to ostatni duży deszcz meteorów roku 2016 z 5 do 10 obserwacjami na godzinę. Są to pozostałości po komecie Tuttle.
[showads ad=rek2]
Źródło, foto: futurism, space, earthsky, apod.nasa.gov, 1, 2
